یک برد ارزشمند برای سپیدرود و رشت در لیگ 1

چطور و چگونه شد که سپیدرود از این مسابقه سخت پیروز خارج شد شاید باور نکردنی باشه اما هر چه بود حضور آقا سهیل حق شناس مسلما بی تاثیر نبود کسی که در راس کادر فنی تیم سپیدورد حضور پیدا کرد بعد از فرار شبانه مهدی پاشازاده که بدون هماهنگی به بوشهر رفت و اصلا چیزی بنام قرارداد یا اصول حرفه ای گری براش ابدا معنی نداشت واقعا خوشحالم و هم نارحتم که سپیدورد برد و هم ناراحتم که تیم داماش دیگر تیم رشتی رو شکست دادیم هر چند که اگر خاطرتون باشه در بازی رفت وقتی داماشی ها پیروز شدن کارناوال عروسی راه انداختن طوری که انگار تیم استقلال یا پرسپولیس رو شکست دادن اگر اینجا حرفی گفته بشه مسلما ایجاد دردسر بریا نویسنده در پی خواهد داشت اما واقعا باید پرسید که به چه دلیل این همه مدت آقای افشین ناظمی نماینده و انتخاب کننده سپیدورد بدون اینکه نادر دست نشان سرمربی اسبق تیم سپیدورد رشت نتیجه ای درخور توجه به ارمغان آورده باشه او را نگه داشت باور کنید نظر و عقیده شخصی من این هستش که امثال نادر دست نشان فقط میان که تو تیم های ضعیف یه پولی بگیرن و برن و فقط میتونم بگم که واقعا باید تاسف خورد که چرا این همه مدت کنار دست خودمون رو ندیدم و اقا سهیل حق شناس رو زودتر به تیم نیاوردیم و سرمربی نکردیم درست که با یک مسابقه نمیشه گفت روال برد تیم به روال حضورش در لیگ یک آن دوره که موفق شد بدون توقف جواز حضور در لیگ برتر رو بگیره اما چیزی که مسلم هستش اینه که فریاد های کنار زمین کادر فنی سپیدورد واقعا در روند حرکتی تیم تاثیر مثبتی داشت نکاتی که کادر فنی گوشزد می کرد به بازیکنان تیم حائز اهمیت بود و شکی نیست که تعویض طلایی هم دقیقا خواست آقا سهیل بود که مخصوصا بازیکن ریز نقش و تند و تیزی مثل میلاد احمدی جوان رو دیرتر به زمین فرستاد چون با توجه خستگی بازیکنان داماش واقعا زمان حضور او بهترین زمان بود و چقدر هم قشنگ خودش رو به فیکس شدن نزدیک کرد و نشون داد به آقا سهیل که میتونه در مسابقات بعدی هم روش حساب ویژه ای براش باز کنه تا از گلزنی او استفاده بهینه بشه و برد های بیشتری در چند مسابقه باقیمانده به دست بیاد .

اما باید یه چیزی رو هم اعتراف کرد و اون اینکه بازیکنان سپیدورد در زمین سردر گم بودن و نمیتونستن اون طور که شایسته هستش در نقش بازیکن فوتبال ظاهر بشن و انگار این مسابقه یک بزای دوستانه بود براشون و اما این جواد آقایی پور بود که یه تنه در نیمه اول جور بازیکنان کم کار سپیدورد رو کشید و چند حمله ترتیب داده شده رو نزدیک بود که به گل تبدیل کنه اما معلوم نشد که چرا در نیمه دوم جواد آقایی پور همش در نقش هافبک دفاعی و یا مدافع ظاهر میشد و میل به گلزنی در او خاموش شده بود مسلما این خواست سرمربی نبوده و این اتفاق از قبل سرمربی گری آقا سهیل براش باقی مانده یعنی اینقدر که نادر دست نشان بی توجه به امورات بازیکنان در زمین بوده بازیکنان هر طور که صلاح دونستن عمل کردن به طور مثال : وقتی احساس کردن تیم باید در لاک دفاعی بره خودش رو مهاجم به سمت دروازه خودی نزدیک می کرد و چون ابدا دست نشان فقط به جیب مبارک فکر می کرده و گیر نمیداده که تویی که مهاجمی چرا داری تیم رو به عقب میبری و چنین چیزهایی این رفتار به شکل ذاتی اتفاق افتاد و متوجه هم شدین که آقا سهیل به همین دلیل که داشت تیم از حمله به دفاع میرفت فارغ از نتیجه جواد آقایی پور یکی از مهره های کلیدی خودش رو تعویض کرد و این نشان دهنده این بود که آقا سهیل برخلاف آقا نادر دست نشان و مربی فراری جناب پاشازاده به تیم اهمیت میده چون خونش از همین سپیدورد جوشیده و از همین تیم هم از فوتبال به عنوان بازیکن جدا شده پس نتیجه ساده شد اینکه عملا وقتی آقای افشین ناظمی میتونست بعد از یک نیم فصل که تیم رو دست آقا نادر داد و نتایج افتضاح تحویل گرفت میتوانست زودتر اقدام به تعویض مربی کند البته چیزی که این وسط عیان هستش اینه که به احتمال قوی اقا نادر دست نشان برای اینکه زیر سوال نره و محبوبیت نسبی خودش رو که از طریق داماش پولدار و متمول که آن زمان نامش پگاه گیلان بود بدست آورده بود رو به طور کامل از دست نده رفتن رو به ماندن ترجیح داد تا شاید فردایی پس فردایی داماشی ها اومدن سراغش تا براشون مربیگری کنه نمیدونم چرا وقتی بعضی مربیا نمیتونن تو فوتبال نتیجه بگیرن بی جهت فقط میان تیم ها رو نابود میکنن در هر حال و در آخر نوشته امیدوارم که هم سپیدورد و هم داماش در لیگ 1 موندگار بشن و سقوط نکنند تا انشاالله در فصل جدید تدابیری اندیشه شود که تیم های رشتی نتایج درخور توجه بگیرن و مدعی صعود باشن نه مدعی سقوط .